Spaanse woningen bekijken als tijdverdrijf | Onderweg naar Spanje
Nov 202014
 

Als u mijn blogs volgt, weet u dat ik, en met mij inmiddels heel veel collega-makelaars, hamer op een goede voorbereiding. Die voorbereiding bestaat niet alleen uit het lezen van alle beschikbare informatie omtrent de aankoop van een Spaanse woning, maar zeker ook uit het oriënteren op de gewenste regio en het plannen van de bezichtigingen. Ondanks alle pogingen om mensen te wijzen op het belang van een goede basis maak ik helaas nog steeds mee, dat mensen bezichtigingen zien als een vorm van excursie tijdens hun vakantie. Onderstaand twee voorbeelden.

Let opWat heeft u in de aanbieding?

Op maandag kreeg ik een telefoontje van Sofie met de mededeling dat zij en haar man de avond ervoor in Spanje waren aangekomen en of ze vóór volgende week zondag een afspraak konden maken voor bezichtiging van woningen in de omgeving van Torrevieja. Op mijn vraag wat ze dan zouden willen bekijken, kwam als antwoord dat ze dat niet wisten, maar dat ze NICLA al enkele jaren volgden en altijd de Nieuwsbrieven lasen en ze zodoende, nu ze in Spanje waren, een afspraak wilden maken, dus: “Wat heeft u zoal in de aanbieding…?”

Ik deed nog een poging om uit te leggen, dat het eigenlijk beter was geweest als ze me hadden laten weten dat ze naar Spanje kwamen en woningen wilden bekijken vóórdat ze naar het zuiden vertrokken, maar dat werd met een ‘tja’ afgedaan en waarschijnlijk niet begrepen. Om toch nog enigszins een vorm van voorbereiding in te kunnen bouwen, zodat ze in elk geval wisten welke woningen voor hen in aanmerking zouden kunnen komen en ze eventueel een selectie konden maken, vroeg ik of ik hen via e-mail kon bereiken. Daarop legde ze uit, dat ze in het hotel wel WiFi hadden, ze een iPad hadden meegenomen, maar dat ze geen e-mails konden ontvangen “maar…, ik zit wel op Facebook”. Ik noteerde hun woonwensen en ging op zoek.

Links naar Spaanse woningen

Via Facebook werd er vervolgens contact gelegd en ik stuurde een aantal links naar de informatie van woningaanbod waarvan ik dacht dat het interessant voor hen zou kunnen zijn met het verzoek om een en ander te bekijken en aan mij te bevestigen welke woningen ze zouden willen bekijken, zodat ik op donderdag een afspraak kon inplannen om naar de Costa Blanca te rijden. Tot op heden heb ik niets meer van hen vernomen…
Excursie Spaanse woningen

Op vakantie in Rojales

Een ander echtpaar, Philippe en Elise, stuurde me enkele weken voor hun vertrek naar Spanje een e-mail met het verzoek om meer informatie van enkele woningen aan de Costa de Almería, die ze zouden willen bekijken tijdens hun verblijf in een hotel in Rojales. Ik stuurde hen de gewenste brochures en ontving een dag later een nieuwe e-mail met het verzoek om een brochure van een project aan de Costa Blanca. Ook die werd verzonden en nog dezelfde dag kreeg ik de vraag of ze de gewenste woningen op één dag zouden kunnen bekijken. Nadat ik hen had uitgelegd, dat, vanwege de afstand, het onmogelijk zou zijn om zowel 4 woningen aan de Costa de Almería als een project aan de Costa Blanca op dezelfde dag te bekijken, werd er besloten, dat ze zich dan wilden beperken tot het project aan de Costa Blanca. In de week dat zij in Rojales verblijven, zou ik hen op vrijdagmiddag ontmoeten.

Na nog enkele mails met algemene vragen beantwoord te hebben, was het me duidelijk dat deze mensen in eerste instantie uitsluitend op prijsklasse gezocht hadden, zonder de locaties van de woningen te bekijken. Op die manier kwamen ze dus bij de huizen aan de Costa de Almería, omdat deze nu eenmaal lager geprijsd zijn dan in andere regio’s.

Afspraak voor bezichtiging

Enfin, de afspraak naderde, maar op dinsdag, in dezelfde week, overleed helaas een vriend van mij. De uitvaart werd gepland op vrijdagmiddag om 14.00 uur en daarom belde ik naar Philippe en Elise, die inmiddels in hun hotel in Rojales waren aangekomen. Uiteraard hadden ze volledig begrip voor de reden waarom ik onze afspraak wilde verzetten en ik gaf hen twee opties: donderdagmiddag of vrijdag vroeg in de ochtend. Zij kozen voor vrijdagochtend en we spraken af dat ik om 9.30 uur in het hotel zou zijn. Omdat ze slechts één project hadden geselecteerd om te bekijken, zou ik voldoende tijd hebben om na de bezichtiging de 180 km terug naar Vera te rijden en op tijd bij de begrafenis te zijn. Ik stuurde hen nog een e-mail ter bevestiging van de afspraak met een link naar de informatie van het project dat we zouden gaan bekijken, als een reminder van wat ze konden verwachten.

De ontmoeting

Op die bewuste vrijdagochtend stond ik om 6.00 uur op en reed ik om 7.30 uur naar de Costa Blanca. Rond 9.15 uur was ik in Rojales en had nog even tijd om in het hotel een kop koffie te drinken. We spraken nog wat en vertrokken naar het project. Omdat Philippe en Elise na de bezichtiging nog even de omgeving wilden verkennen en niet langer beslag wilden leggen op mijn beperkte tijd, besloten ze achter mij aan te rijden.

We reden naar het gewenste project en parkeerden de auto’s. Omdat het showhuis pas om 10.00 uur open zou gaan en we iets te vroeg waren, stelde ik voor om even richting het strand te rijden, zodat ze ook direct de afstand in konden schatten. Hierop keken ze me een beetje schuldig aan en aarzelend zei Elise, wijzend naar de woningen aan de overkant van de straat: “Is dit het project?!… Dat hebben we deze week al met een andere makelaar bekeken”

U kunt zich waarschijnlijk mijn frustratie wel indenken. Niet omdat ik onverrichter zaken ruim 350 km had gereden, want natuurlijk komt het wel vaker voor dat mensen niet vinden wat ze zoeken en dan rijd ik dus ook voor niets. De frustratie zit ‘m vooral in het feit dat mensen zich niet verdiepen in de reden waarom ze naar Spanje komen en zich niet voorbereiden op hetgeen ze gaan bekijken en de regio waarin de betreffende woningen staan. In mijn ogen is dat een groot gebrek aan respect naar anderen die moeite doen om de klant zich koning te laten voelen.

Maar goed…

Zonder er verder veel woorden aan vuil te maken, heb ik afscheid genomen en ben ik in de auto gestapt.
Ik was in elk geval ruim op tijd terug voor de begrafenis, want er zijn altijd erger dingen…

 

 

(hoewel dit blog gebaseerd is op de werkelijkheid, zijn de vermelde namen fictief)

 

 

  6 Responses to “Bezichtigingen als excursie tijdens de vakantie”

  1. Ik kan mij al voorstellen hoe gij “zonder er verder veel woorden aan vuil te maken” botweg weer in uw auto gestapt zijt. Met uw aangehaalde voorbeeldjes komt ge mij voor als een gefrustreerd manneke. Die klanten hadden misschien wel kunnen weten dat ze twee keer hetzelfde gingen bezoeken, maar als jullie niet allemaal dezelfde huizen zouden verkopen dan zouden jullie dat niet tegenkomen. En als je je zou beperken tot het verkopen van huizen in je buurt zou je ook niet zover moeten rijden voor niets. Wat had je op 170 km van je kantoor eigenlijk te zoeken? Zijn daar niet genoeg makelaars misschien?
    Wij zijn ook op zoek naar een huisje in Spanje. Wij kijken naar de regio tussen Alicante en Malaga. Als gij vindt dat wij ons moeten beperken tot een kleiner gebied, dan zie ik niet in waarom. Wij zoeken een aantal voor ons betaalbare huisjes die er op foto, in de beschrijving en op Google Maps goed uitzien, en die willen wij dan komen bezoeken. Als het huis ter plaatse, evenals de omgeving en het papierwerk er goed uitzien, dan kunnen wij het kopen. Ik heb al begrepen dat wij hiermee niet kwalificeren als klant bij meneer NICLA. Wij zullen u alleszins niet vragen uw kostbare tijd aan ons te besteden, je hebt wellicht wel wat beters te doen…

    • Bedankt voor uw reactie, maar ik denk dat u niet goed begrepen heeft wat ik wilde zeggen of wellicht heb ik het niet goed verwoord…

      Op de eerste plaats kan ik onmogelijk weten met welke andere makelaar(s) klanten afspraken maken en wat ze met hen gaan bekijken. Daarbij komt dat klanten mij vragen om een bezichtiging en dat verklaart dan ook dat ik verder van huis mensen begeleid bij de aankoop in Spanje. Dat is mijn werk en omdat afstanden in Spanje nu eenmaal groter zijn dan in België of Nederland ontkom ik er niet aan om af en toe verder te moeten rijden.

      Ten tweede zou ik mezelf helemaal niet bestempelen als ‘gefrustreerd’ in tegendeel zelfs en mensen die mij kennen of al zaken met mij gedaan hebben, zullen dat zeker beamen. Waar ik in mijn blog, en in al vele eerdere blogs, voor pleit, is dat potentiële kopers van Spaans onroerend goed zich vooraf goed dienen voor te bereiden. Dat geef ik puur als advies, want het is in het voordeel van de toekomstige koper als men weet waar men over praat, omdat het veel onduidelijkheden achteraf voorkomt.

      Zo kom ik ook direct op uw woonwensen die liggen tussen Alicante en Málaga. Ik heb daar verder helemaal geen mening over, want iedereen is vrij om zich te oriënteren op de regio(‘s) die zij interessant vinden. U geeft zelf al aan via internet te zoeken, Google Maps te raadplegen om vervolgens ter plaatse te gaan kijken en het papierwerk te (laten) controleren. Dan bent u zich dus al goed aan het voorbereiden en weet u derhalve waar u het over heeft. Zo zie ik het graag en aan dergelijke klanten ben ik zeker bereid om mijn tijd te besteden.

      Hoe u tot de conclusie komt dat u zich niet kunt kwalificeren als NICLA-klant, is mij derhalve niet geheel duidelijk…

      Graag tot ziens in Spanje!

  2. Heel herkenbaar, alhoewel ik klanten iets diepgaander screen en niet zomaar in de auto spring, kunnen dit soort gevallen altijd gebeuren. Tip: probeer het werkgebied te verkleinen en concentreer je op objekten die max. 3/4 tot 1 uur rijden uit de buurt zijn. Dan is niet gelijk je hele dag kapot en kun je nog andere dingen doen.

    • Bedankt voor de tip, Fred!

      Probleem is, dat klanten vragen om ook in andere regio’s te worden bijgestaan bij het zoeken, vinden en aankopen van hun Spaanse woning. Eigenlijk verloopt dit altijd goed.
      Normaal gesproken screen ik klanten ook dieper en mijn begeleiding naar de door hen gewenste woning begint al bij de voorbereiding. Als hiervoor echter geen tijd is, omdat men al in Spanje aangekomen is en direct wil kijken, tja. Gelukkig komt het ook niet vaak voor, maar die paar zetten je dan toch weer aan het denken. Op het moment dat woningzoekers zelf het wiel willen uitvinden, heb je de poppen aan het dansen…

      • Hallo claus,
        datgene wat je beschrijft kan ik alleen maar omschrijven als ‘het risico van het vak’.
        Ook ik heb een eigen bedrijf, weliswaar in de branche kinderopvang, waar ik heel veel moeite doe en moet doen om een klant binnen te halen. Intakegesprekken, kennismakingen, berekeningen enz. waar dagen werk in zit en uiteindelijk loopt de klant naar een ander.
        Met een net woord noemen we dit: de marktwerking.
        Dat hoort er blijkbaar bij en daar zullen we het mee moeten doen.
        Wat ik je ook kan adviseren, eerst beter screenen en dan pas echte actie ondernemen.

        • Bedankt voor je reactie, Jacqueline.

          Ik denk echter niet dat dit met marktwerking te maken heeft. Als mensen zich niet verdiepen in het aanbod en de aanbieders, bestaat er voor hen immers geen ‘markt’ en valt er dus ook niets te vergelijken waardoor marktwerking zou kunnen ontstaan. Het is meer desinteresse van de gegadigde, die niet eerst in tijd wil investeren om zich goed voor te bereiden.

          Waarschijnlijk zal ik in het vervolg het standpunt in moeten nemen, dat ik in het geheel geen actie onderneem als mensen zich niet vooraf hebben voorbereid en zich niet willen laten ‘screenen’.

 Leave a Reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

(required)

(required)