Het beroep van makelaar is een ‘vrij’ beroep. Dit betekent, dat iedereen zich in principe ‘makelaar’ kan noemen en daar zit dan ook direct het probleem. Inmiddels wordt onderkend dat er meer nodig is dan een computer en een telefoon om mensen op de juiste manier te begeleiden bij de aan- of verkoop van hun woning. Daarom is het goed, dat men ook in Spanje begonnen is met het invoeren van de Europese Standaard voor diensten van makelaars, welke onder andere de nodige educatie verplicht stelt.
Vrij beroep
Juist het feit dat iedereen zich in Spanje ‘makelaar’ mag noemen en men dus niet weet bij wie men aan tafel zit, heeft ertoe geleid, dat de potentiële koper van Spaans onroerend goed het vertrouwen in ‘de professional’ heeft verloren. Vertrouwen is de basis van elke economie en aangezien de Spaanse economie voor het grootste gedeelte afhankelijk is van toerisme en onroerend goed, is dat vertrouwen nu net datgene waar de nadruk op zou moeten liggen.
Er zijn al vele verhalen geschreven over mensen die benadeeld zijn door oplichters op de Spaanse woningmarkt. Daarom is het vreemd, dat de Spaanse regering tot voor kort slechts dacht en sprak over de aanpak van de regulering van het beroep ‘makelaar’, terwijl de EU reeds in 2009 een ‘Europese Standaard voor de Makelaardij’ goedkeurde. Zeker nu er in Spanje meer woningen te koop staan dan ooit tevoren, wordt het tijd dat met spoed het vertrouwen in de Spaanse onroerend goed markt wordt teruggewonnen.
Europese Standaard voor de Makelaardij
Inmiddels is men in de regio Catalunya (Costa Brava) zover, dat elk makelaarskantoor zich dient te registreren. Zonder registratienummer mag men niet meer als makelaar actief zijn op de woningmarkt. De eisen, die gesteld worden aan deze registratie, komen overeen met de Europese Standaard zoals: opleiding, certificering, verzekeringen, te hanteren documenten, etc. Kantoren die geen registratie hebben worden bezocht en vervolgens eventueel gesloten. De volgende regio die een zelfde registratie zal invoeren is Andalucía.
Het is toch onvoorstelbaar, dat potentiële kopers een van hun grootste investeringen in hun leven toevertrouwen aan een willekeurig iemand met een computer, een auto en (soms) een kantoor. In veel gevallen worden klanten door deze zogenoemde ‘makelaars’ naar een project gereden, alwaar een commerciële medewerker van de projectontwikkelaar alles rondom het project uitlegt aan zowel de klanten als de bemiddelaar, die er, door gebrek aan kennis, als toehoorder bij zit. Het kan toch niet zo zijn, dat uitsluitend een rijbewijs voldoende is om dergelijke transacties, waarbij veel geld gemoeid is, te kunnen begeleiden?! De ‘Europese Standaard voor de Makelaardij’ beschrijft het minimale opleidingsniveau op het gebied van makelaardij dat elke makelaar zou moeten hebben en de documenten die hij/zij zou moeten hanteren om zijn/haar cliënten op de juiste wijze te informeren.
De regulering binnen de Spaanse makelaardij moet ervoor zorgen, dat klanten zonder enige twijfel bij een makelaar binnen kunnen lopen omdat ze weten, dat de makelaars, die na de algehele invoering nog actief zijn, voldoen aan alle eisen. Dit is de enige manier om het kaf van het koren te scheiden en het vertrouwen terug te winnen, zodat de Spaanse woningmarkt weer positief kan bijdragen aan de economie.
TIP: Stel vragen aan uw makelaar
Zoals ik al in een eerder blog over de keuze voor een makelaar heb aangegeven, is het vooral aan ú om te achterhalen met wie u in gesprek bent. Vraag uw makelaar eenvoudigweg naar opleiding, ervaring en over enige tijd naar het registratienummer. Staar u niet blind op logo’s van organisaties die niet afdoende selecteren bij de toelating van leden of (meestal) gekochte awards. Alles draait om feiten en u bent er zélf verantwoordelijk voor om deze te achterhalen zolang de regulering nog niet overal is doorgevoerd. Elk beroep kent een opleiding, dus waarom zou dit niet voor de makelaardij gelden…?!
Lees hier de volledige (Engelstalige) tekst van de ‘Europese Standaard voor de Makelaardij‘
Beste Claus,
Ik heb vorige week bovenstaande pagina gedeeld op mijn facebookpagina maar zie nu dat dit blog al van 2012 is.Het is inmiddels oktober 2015 en ik ervaar aan de Costa Blanca Zuid nog weinig veranderingen in het inmiddels weer groeiende aantal “bemiddelaars” en mogelijk makelaars. Dus ondanks de intenties van de Spaanse regering om de Spaanse makelaardij te regeluren lukt dit nog niet erg. Ik zie echt maar weinig makelaars die bijvoorbeeld API of GIPE makelaar zijn. Ik ga hier nog eens meer op letten.
Heb jij een idee hoever men met de regulering is? Het lijkt mij nogal frustrerend dat, wanneer er veel werk en tijd is gestoken in een presentatie van een woning, cowboys/bemiddelaars dit één op één kopiëren en een deel provisie opeisen.
M.vr.gr.
Johann Stegerman
Beste Johann,
In principe is het frustrerend dat er weer meer ‘cowboys’ op de markt komen, die, vanwege onkunde, het vertrouwen in de Spaanse woningmarkt verstoren. Meestal vallen zij echter al vlug door de mand, want de consument wordt natuurlijk ook steeds beter geïnformeerd.
De regulering wordt op Europees niveau opgezet vanuit Brussel met ondersteuning van de Europese makelaarsorganisaties waartoe de GIPE-makelaars (via CEI) ook behoren. Vervolgens wordt het per land ingevoerd en in Spanje gaat het dan ook nog eens per autonome regio. Catalunya is begonnen en de volgende regio die op stapel staat is Andalucía, waar de Costa Blanca Zuid uiteraard niet bijhoort.
Groet,
Claus
[…] aan dezelfde eisen als waaraan alle makelaars tot 2001 gehouden waren. Door de invoering van de Europese regelgeving voor de makelaardij zal dit binnenkort weer gaan gelden voor alle makelaars, dus ook voor hen die tussen 2001 en nu hun […]
Beste Claus,
Bedankt voor deze info. Ik deel je mening.
Ik heb je Europese Standaard voor de Makelaardij gedownload.
Heb je toevalligerwijs ook de NL-versie of weet je waar ik dit kan vinden?
Nu heb je ook in Spanje de API waar veel over wordt gerept. Heb je hier ook een mening over?
Ruud,
De NL tekst heb ik helaas niet, maar wellicht is deze te vinden op de website van de EU.
API is, net als GIPE, een makelaarsorganisatie waar uitsluitend makelaars bij aangesloten kunnen zijn die gediplomeerd en gerectificeerd zijn. Zij hebben bovendien een registratienummer, zoals advocaten. Dit geeft dus extra zekerheid aan de consument. In Catalunya, waar de regulering al is ingevoerd, worden makelaars die niet zijn aangesloten ‘aangegeven’ en deze worden bezocht met het verzoek zich te certificeren (verplichte educatie) of anders dreigt sluiting.
Omdat de meeste ‘makelaars’ geen Spaans spreken, wordt de studie een lastige opgave en zullen er zeker kantoren moeten sluiten.
Maar in Nederland bestaan er toch ook geen eisen aan Makelaars. Iedereen mag zich in principe makelaar noemen. Hoewel er natuurlijk ook beroepsorganisaties zijn, zijn makelaars niet vberplicht zich daarbij aan te sluiten. Waarom is het in Spanje dan zo uit de bocht gevlogen, en gaat het in Nederland, met bijna dezelfde wetgeving, prima?
Bedankt voor uw reactie.
In uw vraag geeft u zelf bijna het antwoord…
De meeste Nederlandse makelaars zijn aangesloten bij beroepsorganisaties als NVM, VBO, LMV, etc. deze organisaties stellen eisen aan de individuele makelaars onder andere op het gebied van diploma’s en verplichte periodieke bijscholing. De consument is hier, over het algemeen, van op de hoogte en kan er dus bijna op vertrouwen, dat een makelaar, die aangesloten is bij een beroepsorganisatie voldoet aan alle eisen. Dit geeft vertrouwen, zeker ook omdat de meeste organisaties een eigen tuchtraad hebben voor als er eens een keer iets fout mocht gaan.
In Spanje (en meer landen) ontbreekt deze zekerheid en weet de consument dus niet waar hij/zij aan toe is. Derhalve dient deze consument mondiger te worden en zélf de gewenste informatie van zijn/haar makelaar te achterhalen. Vragen staat vrij en daarna kun je nog zien of je tevreden bent met het antwoord. Een regulering, zoals hierboven beschreven, neemt deze twijfel weg en geeft weer vertrouwen in de makelaardij en dus, indirect, in de Spaanse woningmarkt.